Cześć, jestem Edmund... | Recenzja "Edmundopeja" Niedobre Literki

Dziś zapraszam Was do przeczytania i wysłuchania receznji noweli „Edmundopeja” od Niedobrych Literek!

To totalnie pokręcona historia z gatunku bizarro fiction. Na początku bardzo mnie postać Edmunda irytowała, a sama historia średnio przypadła mi do gustu. Nie spodziewałam się czegoś takiego. To moje pierwsze spotkanie z tym gatunkiem. Troszkę mnie zaskoczyło, chwilami zniesmaczało, ale byłam ciekawa zakończenia.

Jeśli lubicie szalone opowieści, chcecie poznać dziwacznego Edmunda, stanąć oko w oko z szalonymi bogami i dowiedzieć się, jakie znaczenie dla świata będą miały działania bohatera, to sięgnijcie po tę historię!

Recenzja "Edmundopeja" Niedobre Literki

Nowela „Edmundopeja” od Niedobrych Literek to moje pierwsze spotkanie z bizarro fiction. Przeczytanie definicji na temat gatunku i tego, co go charakteryzuje w żaden sposób nie przygotowało mnie na to, z czym spotkałam się w tej historii. Chyba jeszcze nigdy nie czytałam czegoś tak zwariowanego (żeby nie napisać bardziej dosadnie). Długo nie mogłam zebrać się, by napisać recenzję tej krótkiej historii.

Moja Recenzja

Kilka Słów o Książce

Opis okładkowy

Kiedy ludzie wpadają na głupie pomysły, to jeszcze pół biedy. Kiedy zdarza się to bogom, sytuacja robi się krytyczna. Poznajcie Edmunda – narzędzie, mające przynieść nowe jutro. Narzędzie, które obróciło się przeciw swoim twórczyniom. Lotny to on nie jest. Zamiast ratowania świata pewnie wolałby kopulować (z tym, co akurat się nawinie). Lecz jest wybrańcem i to właśnie jemu przyjdzie ocalić ludzkość. Nasz bohater nie jest sam. Przy wsparciu duchowego mentora Remingtona jak i swej własnej storturowanej duszy, Edmund będzie pokonywał czasoprzestrzenie, odwiedzał dziwne światy, konwersował z dziwnymi jegomościami i przechodził dziwne metamorfozy – wszystko po to, by w epickim stylu stawić czoła przeznaczeniu. I oczywiście będzie kopulować (z tym, co akurat się nawinie).